Poetas á marxe: Lois Pereiro
Perigo de extinción, perdidos na nosa propia Pureza,
da necesidade de ser un Pobo.
A nosa indiferencia alimentará o Proceso de autoxenocidio que vivimos.
Paisaxes espalladas, enfiadas entre os Perfiles do Pasado,
coa presencia dunha vexetal sensación de eternidade.
Paixón e Poses "punk",refrexos Postmodernos e altas horas
nos Peiraos urbáns da noite.
Sem comentários:
Enviar um comentário